سلام 
امروز میخوام درباره موزه ارتباطات بنویسم
ممکنه بگین چرا این موزه در جوابتون میگم که هم معماری این ساختمون و دوس دارم هم اینکه درسته الان عصر ارتباطاته و خیلی راحت میتونین با هرکسی که میخواین حرف بزنین و یا اخباری رو بگیرین ولی بلاخره باید بدونیم در گذشته این ارتباط چگونه بوده و چه ابزاری داشته
اول درباره موقعیتش بگم ، خیابان امام خمینی باغ ملی
کلا دسترسی بش خیلی راحته که میتونین از مترو هم استفاده کنین، ایستگاه امام خمینی پیاده شین و و یه ذره پیاده روری و بعدشم که باغ ملی و میبینین
قبل اینکه وارد موزه بشم فک میکردم که یه فضای خیلی معمولیه اما از بدو ورود جذابیاتاشو به رخ کشید.
از طاق ضربی ورودی تا نورگیر جذاب داخل موزه .
بعد از وارد شدن به داخل موزه ، از پله هایی که در سمت راست بود بالا رفتیم و در روبه روبهرومون یه راهرو بود و در سمت راست آن چیزی که مارو جذب کرد،زندگی نامه معمار موزه ، نیکلای مارکف ، بود.
بزارین اقای مارکف رو با یکی از کارای خوبشون یعنی دبیرستان البرز تهران معرفی کنم که جز‌ء اولین کاراشون هم محسوب میشه.
یک معمار روسی مقیم ایران بودن که سال ۱۸۸۲ میلادی در تفلیس به دنیا آمدن و در سال ۱۹۵۷ در تهران درگذشتن.
در ادامه ی راهرو یکی از اتاق هایی که منو به خودش جذب کرد ، تمبر بود
اونجا بود که من فهمیدم چقدر نامه نوشتن و این چیزا رو دوس دارم
رفتیم طبقه بالا ، انگار یه ساختمانه متفاوتی بود .
یه سقف چوبی که دور تا دورش پنجره های رنگی و بازی نور و سایه.
به نظر من نمونه ای از معماری ایرانی اسلامیه از طاق هایی که استفاده کرده تا شیشه های رنگی و الگوبرداری از حیاط مرکزی.
حس سکوت و ارامشی که فضا داره با نور های رنگی که روی زمین و دیوارا میوفته ادم و مبهوت میکنه.
در کل امروز حس و حال خوبی رو توی این موزه تجربه کردم که به شدت پیشنهاد میکنم ببینینش
موزه ,، ,رو ,یه ,هم ,خیلی ,هایی که ,های رنگی ,در سمت ,موزه ، ,و در
درباره این سایت